Bye, Ministry Man is de tweede single van ons nieuwe album Four. Het was eigenlijk bedoeld als uitzwaailiedje voor Donald Trump. Maar om nou vier jaar te wachten met uitbrengen… da’s ook weer zoiets.
Bye, Ministry Man gaat over het slag charlatans dat mensenmassa’s op de banken krijgt met leugens, semi-religieuze bullshit en populistische oneliners. Over Geert Wilders, Marine LePen en Nigel Farage. Frauke Petry. Donald Trump paste gaandeweg steeds perfecter in het plaatje dat ons voor ogen stond. De raaskallende verkoper heeft het zover geschopt dat half Amerika zich met recht en reden kapot schaamt. De andere helft gelooft dat de man hun misère gaat verlichten, hen gaat beschermen tegen enge buren of wat dan ook. Eigenlijk is zo’n man een eendimensionaal cliche en zijn zijn volgelingen veel interessanter. Wat bezielt die kiezers, waarom zijn ze blind voor de slechtheid van hun idool? De mijnwerkers in West Virginia, de boze witte mannen in Ohio, de rednecks in Georgia. Toen the Donald eenmaal was geland met zijn privé vliegtuig liepen ze verblind achter de rattenvanger aan. Toen hij klaagde dat de maatregelen ter bescherming van de ozonlaag de kwaliteit van zijn hairspray hadden aangetast, bromden ze instemmend.
Een deel van zijn aanhang bestaat natuurlijk echt uit racistische ‘deplorables’, om met zijn opponent te spreken. Ik zag een man op tv die tot op de bodem uitgezocht wilde zien waarom Obama op het moment van de aanslagen van 9/11 niet in het Oval Office was. En een vrouw die beweerde dat geen enkel feit of argument haar van haar geloof in Trump zou kunnen afbrengen. Ware discipelen, die in werkelijkheid natuurlijk niets te winnen hadden van hun stem op de Groteske Haarlok. Maar zij hebben gewonnen. En ze zijn met teveel om ze af te doen als halvegaren. Ik lees overal dat het de mensen zijn die het slecht hebben in Amerika (*). De mensen uit het andere America, over wie Woody Guthrie en Bruce Springsteen prachtige liedjes hebben gezongen. Die, zoals in de geweldige film Hell or High Water, uit hun huis dreigen te worden gezet. Wie ze ook zijn, zij verdienen beter dan de minachting van hun idool (en de spot van diens tegenstanders). Bye, Ministry Man gaat over de verschrikkelijke verleiders. Maar vooral ook over hun fans.
On a mountain high
Lives a mean old guy
He’s selling his mean old stories
To anyone he knows
All believers go
To the valley low
Where he’s descending
To perform his well-known shows
It’s always the same
So many to blame
So few who are chosen
So weak and so tame
When they call out his name
Their thoughts are like frozen
Bye, ministry man
I’m counting from ten, yeah
Your mystery plan
Is that all you can, yeah
In the name of God
Or any other thought
The ministry man is trying to
Get you on his side
Tell you where it’s at
Before you bow your head
The ministry man is always
Playing with your mind
It’s always the same
So many to blame
So few who are chosen
So weak and so tame
When they call out his name
Their thoughts are like frozen
(*) Dat schijnt ook weer niet helemaal te kloppen. Wit/zwart, man/vrouw, arm/rijk, de Trump aanhang verschilt niet veel van de traditionele republikeinse kiezer. Alleen hoog/laag opgeleid en stad/platteland blijken duidelijke indicatoren. Er is wat afgeframed bij deze verkiezingen.
9 november 2016
Ik dacht dat deze tekst over dominees en priesters ging. Het slag mensen dat weet hoe je moet leven en je hun intolerante regeltjes voorschrijft. Op die manier worden mensen volgzaam en dom gehouden en zijn ze stuurbaar. En de dominees en priesters eten er ondertussen goed van.
Maar hetzelfde geldt natuurlijk ook voor politici. Ik weet nog niet welke ik nou erger vind: de dominees of de politici.