De Boerderij in Zoetermeer heeft wereldwijd een uitstekende naam onder muzikanten. Kijk naar de agenda en het valt meteen op: van heinde en ver komen ze, de internationaal befaamde muzikanten die zich in het betonnen Zoetermeerse landschap wagen. Wij speelden er als voorprogramma van China Crisis en kunnen het beamen: Cultuurpodium Boerderij is in niets meer het sjofele jongerencentrum dat wij lang geleden bespeelden, waar het naar verschaald bier rook en de plaatselijke jeugd zich gehuld in marihuanadampen bekwaamde in het edele tafelvoetbalspel. Die oude Boerderij was een echte boerderij buiten het centrum geweest, ik herinner me vaag de weilanden rondom. De nieuwe Boerderij heeft de oude naam gehouden, maar is nu gevestigd in een modern gebouw naast het treinstation Voorweg Hoog.
De ontvangst is allerhartelijkst. Bij aankomst staat een wat verlegen ogende jongen ons op te wachten die de spullen naar het podium helpt dragen. Auto voor de loading dock laten staan? Ja joh, is goed. Vervolgens komt de floormanager ons begroeten en krijgen we een rondleiding door de zaal, het café, de (schone) kleedkamer. Dan het podium op voor opbouw en soundcheck. Die uiteraard precies op tijd begint. De mensen van het zaalgeluid, het podiumgeluid en het licht zijn behulpzaam, creatief en ze kennen hun vak. Om half zeven wordt het eten opgediend. Smaakt goed, en er is voor de toetjesmensen zelfs een flensje met vanille-ijs en kersensaus toe. Tussendoor wordt vriendelijk geïnformeerd of we niet vergeten zijn een gastenlijstje te maken.
Geen opgefokt gedoe over speeltijden, geen stress op het podium, geen vrijwilligers die weliswaar sympathiek zijn maar van toeten noch blazen weten. En goeie spullen.
Al die aandacht betaalt zich uit: wij voelen ons fijn, spelen goed en het publiek is enthousiast. Nou ja, misschien op één dame na.
Daarover gesproken: in september viel het me bij een concert van Alt-J in Brighton weer eens op hoeveel respect het Engelse poppubliek heeft voor bandjes. En dan niet alleen voor de hoofdact, ook het concert van support act Blaenavon werd collectief intens beleefd. In dit kikkerlandje is het helaas vaak anders. Geklets ter hoogte van de bar is nog tot daar aan toe (tegen iemand die in je oor staat te tetteren zijn trouwens geen oordoppen opgewassen, maar dat is een ander verhaal). Maar als de desinteresse een gezicht krijgt in de lichtbundels aan de rand van het podium, dan kan je gemoedstoestand alsnog behoorlijk omslaan. Dat warme welkom, die relaxte professionaliteit, ze kunnen zomaar teniet worden gedaan door één iemand. Ik heb de dame in kwestie zelf niet gezien, maar Jan des te meer.
Ik zou de Directie van Cultuurpodium Boerderij daarom één piepkleine tip willen geven. Wellicht is het een idee om op de zaaldeur een bordje te hangen met daarop de tekst:
Lieve mensen, geniet van de show en ga alsjeblieft niet drie kwartier lang met je knokige reet op het podium pal voor de artiesten zitten facebooken.
1 november 2017
Jan is een gentleman.
Op een gepaste manier deze dame voor schut zetten en ze taait vanzelf af. Een keer meegemaakt dat een artiest de telefoon van een jonge vrouw pakte die stond te telefoneren voor het podium met haar moeder. De artiest in kwestie nam het gesprek over, hilarisch!
Guy Garvey van Elbow deed dat nog onlangs.
Jan had die knokige reet van het podium af moeten schoppen!